Laat Nalou bloeien!

Maandagmorgen na het ontbijt vertrokken we voor een trip van ongeveer 5 uur richting Nalou. Met het idee dat we niet zo veel en lekker eten zouden krijgen dan hier hadden we speciaal 2 potten choco gekocht, maar in de drukte van het vertrek vergaten we deze in te pakken.

De reis was een helse rit. Het eerste deel was nog gewone goede weg, maar al snel werd het een piste, eerst nog verhard, maar daarna kon je in feite niet echt nog van een weg spreken. Gelukkig wist onze chauffeur aan welke struik we links en aan welke boom we rechtsaf moesten J

Op de onverharde piste reden we recht in de richting van een heel donkere lucht. De chauffeur deed nog een poging om Nalou te bereiken voor de storm zou losbarsten, waardoor we het gevoel kregen dat we in de rally Parijs-Dakar waren terecht gekomen, maar het mocht niet baten en de weg was al snel omgetoverd in één grote waterplas!

Het bleef regenen tot we in Nalou aankwamen, en voor de mensen van Nalou was dit een teken dat wij een echt godsgeschenk waren! Regen is voor hen natuurlijk heel belangrijk!

Ondanks het slechte weer stonden er ons toch honderden kinderen op te wachten die rond de jeep liepen en er zelfs opkropen, overweldigend!

Toen we er even waren begonnen de vrouwen te dansen en dit hebben ze uren aan een stuk volgehouden. Ook wij hebben een poging gedaan om mee te dansen, en ook al kwam onze prestatie nog niet in de buurt van hun dansen, kregen we toch een sjaal wat een teken van respect was.

We hadden onmiddellijk aan elke vinger van elke hand enkel kinderen die ons de hele namiddag en avond zijn blijven volgen: iedereen had zo “zijn” kindjes. We probeerden enkele spelletjes met hen te spelen, maar dat was nogal een chaos in zo’n enorme groep. Toch vonden ze het allemaal geweldig leuk!

Tegen de avond hebben we onze slaapplaats geïnstalleerd. We kregen hiervoor het schooltje ter beschikking aangezien het in Nalou nu ook schoolvakantie was. Omdat de matrassen die we meegebracht hadden door de storm nat waren geworden hebben we een constructie gemaakt met 5 matrassen van het medisch centrum.

Om eten moesten we ons ook geen zorgen maken: Malick had een hele koffer pasta, couscous en rijst meegegeven, en de vrouw van het dorpshoofd kookte dit voor ons, vergezeld van een sausje met kip of schapenvlees.

De nacht was redelijk onderbroken. Aangezien de Ramadan ondertussen bezig is, werden de vrouwen van het dorp (en wij dus ook!) om 3u ’s nachts gewekt door de imam zodat ze het eten konden klaarmaken voor de mannen. Om kwart voor 5 begon dan de imam al met het ochtendgebed en werden we dus opnieuw gewekt. Vanaf 6u begint dan het leven in Nalou: de mensen vertrekken naar de velden, de kinderen lopen te spelen, de vrouwen gaan gierst stampen en eten koken, … Ze lieten ons soms helpen met gierst stampen maar we deden het niet goed genoeg en moesten maar snel weer stoppen! J

Dinsdag na het ontbijt zijn we begonnen met de apotheek in orde te maken, met al het materiaal dat we bij hadden hebben we de kasten goed kunnen vullen! (met speciale dank aan het Jessa ziekenhuis, Bartels, Sander Ombelets, de tante van Marjolein en iedereen die zijn bijdrage geleverd heeft).

We deelden ons in in groepjes en elke voor- en namiddag werkten we per 2 in het medisch centrum terwijl de anderen zich met de kinderen bezig hielden. Aangezien de meeste mannen en vrouwen de ganse dag op het veld werken, waren wij immers een welkome afleiding voor de kinderen die zich anders zelf de hele dag moeten bezighouden. Heel veel kindjes die zelf amper 6 of 7 jaar zijn, hebben daarenboven al de verantwoordelijkheid voor een jonger broertje of zusje dat ze de hele dag op hun rug moeten dragen.

In het medisch centrum kwamen niet zo heel veel patiënten, maar wel meer dan normaal omdat de blanken er waren en ze hadden echt het idee dat we veel voor hen zouden kunnen doen.

Vaak heeft de dokter niet echt de juiste medicatie, en moet hij een meer algemene behandeling geven.

Veel patiënten die we zagen hadden oogproblemen, o.a. door het stof, verder zagen we iemand met een schorpioenenbeet, heel veel wonden, en ook 2 albinokindjes waarvoor we zonnebrilletjes, zonnecreme en kleertjes met lange mouwen bij hadden om hen goed te beschermen tegen de zon.

In de namiddag waren er meestal minder patiënten en hielden we ons bezig met de verzorging van de kindjes die allemaal echt heel veel wondjes op hun armen, benen en gezichtjes hadden. Ze waren heel flink, gaven meestal geen kik en vonden het best fijn om een mooie pleister te krijgen van ons!

We hopen dat ze in de toekomst hun wonden beter zullen laten verzorgen en zeker met de ergere wonden naar de dokter zullen gaan.

Met de kindjes deden we heel wat activiteiten: stoeptekenen, een memoryspel, voetballen, al kostte dat toch wel wat meer moeite voor ons wegens de hitte, we brachten kleurboeken mee, zongen liedjes waarbij zij de lichaamsdelen in het Frans leerden en wij in de Dogontaal, we deden groepsspelletjes zoals 1,2,3 piano en chinese voetbal, … kortom, de jeugdbewegingervaring die een aantal onder ons hebben kwam goed van pas!

Ook gaven we tandpastales: we legden uit aan de mama’s en de kindjes hoe ze hun tanden moesten poetsen en dat ze dat elke dag moesten doen en deelden tubes tandpasta uit.

Het dagelijkse leven in Nalou zag er heel anders uit voor ons dan hier in Sevaré: We moesten ons wassen uit 2 emmers putwater, moesten er ‘s avonds eten met een kampeerlampje omdat het er pikdonker was vanaf 18u30, de wc was een minigat in de grond, duidelijk op kindermaat gemaakt en dat maakte het voor sommigen onder ons toch wel moeilijk om te mikken. ’s Nachts verkozen we dan ook vaak de vrije natuur J

Almamy onze gids was een hele hulp voor ons, hij deed alles voor ons, hielp bij de communicatie met de bevolking, zorgde voor ons water en eten, vertelde ons over het leven in Nalou, …

De laatste dagen waren we al goed ingeburgerd en sommigen onder ons hadden er best nog wat langer kunnen blijven.

Uit dankbaarheid boden de mensen van het dorp ons zelfs enkele kippen aan!

We hebben een fijne week beleefd en hebben gezien dat het geld dat we hebben ingezameld hier heel goed besteed zal worden! Dank je wel aan alle gulle gevers uit naam van Nalou!